«صدای انقلاب» ابدی شد/نگاهی به ابعاد شخصیتی مرحوم قره‌باغی

پدرش «سالار قلی خان» از ادبا و طنزپردازان به نام شهر تبریز بود و مادر بزرگش نبات خانم، همسر «ستارخان» بود.

سال ۱۳۳۸ قره باغی وارد هنرستان موسیقی شد تا وجود ناآرامش با صدای رساس خود و با آهنگ های انقلابی آرامش یابد.

خود می گفت، تنها موسیقی که در زمان خردسالی به گوشم می رسید، صدای روضه خوانی بود که به خانه مان می آمد، صدای او را تقلید میکردم  و نقش آن فرد را بازی می‌کردم.

معلمی را از سال ۱۳۴۳ و زمانی که بیست و یک سال داشت، در کرمانشاه پیشه گرفت تا موسیقی را، این هنر جادویی پر رمز و راز را بیاموزاند و سرمنشا هنر باشد.

بعدها در تهران به گروه اُپرای تهران ملحق شد و ضمن خوانندگی در گروه کُر اُپرا، پس از گذراندن تحصیلات لازم و بازگشت از ایتالیا، با عنوان سولیست باس اُپرای تهران، نقش های بسیاری را در اجراهای مختلف عهده دار شد .

وی ضمن اینکه گروه های کُر مدارس و چند گروه در دانشگاه را راه اندازی کرد و در گروه کُر فولکلوریک رادیو تلویزیون و گروه کُر ملّی به سرپرستی خانم «اِولین باغچه بان» فعالیت چشمگیری داشت.

آشنائی او با سازهای ترومپت به عنوان ساز تخصّصی و ویلن و پیانو و تدریس این سازها و کوک پیانو نیز باعث تمایز این هنرمند از سایرین شد.

سال ۵۰ اولین بار صدایش در رادیو طنین انداز شد و سرود «ای ایران» را خواند.

اولین سرود انقلابی که در آن به صورت گروهی مشارکت داشت، سرود «دیو چو بیرون رود، فرشته درآید» و با همین سرود وارد موسیقی انقلابی شد.

سال های انقلاب بود که شخصاً از امام خمینی (ره) فتوایی دریافت می کند، مبنی بر اینکه موسیقی در راه خلق و انقلاب، کراهتی ندارد و به گفته خود نیز صدور این فتوا در آن ها سال ها کار شجاعانه ای بوده است.

۸۰۰ ترانه حماسی و میهنی حاصل تمام تلاش ها و مجاهدت های وی در هشت سال دوران جنگ ایران و عراق بود.

استاد قره باغی در دوران پس از انقلاب، در سازمان صدا و سیما با واحد موسیقی این سازمان همکاری کرد و در زمینه سرودسازی به ویژه سرودهای دفاع مقدّس فعال شد و از جمله اساتید تاثیرگذار در عرصه موسیقی انقلاب بود.

قره باغی با خواندن سرود آمریکا، آمریکا، ننگ به نیرنگ تو که موسیقی آن را احمدعلی راغب ساخته و شعر آن را حمید سبزواری گفته بود به شهرت رسید و صدایش جاودانه شد.

او «صدای انقلاب» بود، عاشقانه برای انقلاب میخواند و صلابت طنین صدایش آرام بخش بود.

استاد اسفندیار قره باغی، این نغمه خوان انقلاب پس از طی دوران بیماری سخت خود، امروز جان به جان آفرین تسلیم کرد و روحش به لقاء الله پیوست.